خلیج بلبرینگ

02133000105-6 | 02177619004-5

اگر بخواهیم تاریخچه بلبرینگ را شرح دهیم به زمان انسانهای نخستین خواهیم رسید. زمانی که در آن آدمی به این نکته پی برد که قوانین طبیعت همیشه بر ضد او نیست و با استفاده از عقل خویش میتواند طبیعت را مهار نموده و به خدمت خویشتن درآورد. در حقیقت بشر از آغاز خلقت بر روی زمین تلاش کرده است تا با اختراعات و ابداعات خود، آسایش را برای خودش فراهم کند. بعد از کشف آتش ، اختراع چرخ را می توان بزرگ ترین موفقیت بشر متمدن دنیای باستان دانست.

 

با به کار گرفتن چرخ

  • کار حمل بار و حرکت دادن آن

راحت تر شد.

اما اصطکاک

  • مخالف همیشگی حرکت

نمی گذاشت چرخ به راحتی بچرخد.

ولی اصطکاک هرچه که هم قوی باشد نمی تواند در مقابل ذهن خلاق بشر مقاومت کند و همین ذهن خلاق همچنان سرسختانه به این مبارزه ادامه داده و حاصل و دست مایه آن همین تکنولوژی امروز ما است که بلبرینگ یا بیرینگ هم قسمتی کوچک اما مهم از این آوردگاه مبارزه آدمی با اصطکاک است.

 

 

 تاریخچه بلبرینگ

 

تاریخچه بلبرینگ

 

نگاهی به زندگی مصریان باستان و سرآغازی برای تاریخچه بلبرینگ

فراتر که قدم نهیم راه هموارتر می شود و به نقاط روشنی از تاریخچه بلبرینگ بر می خوریم و به کمک علم باستان شناسی می توانیم آغازی هر چند غیر قطعی برای تاریخچه بلبرینگ درنظر بگیریم. دانشمندان با پژوهش و بررسی روی آثار بجای مانده از مصریان باستان به این نتیجه رسیده اند که:

  • مصریان اولین انسان هایی بودند که از چربی حیوانات برای مقابله با اصطکاک بین محور های دوران کننده استفاده می کردند

که در واقع با همین چرب کردن دو قطعه چوب زمینه ای برای اختراع

یاتاقان های لغشی

و به تبع آن اختراع بابیت

توسط ایساک بابیت آمریکایی در سال ۱۸۳۹ و همینطور تا به امروز که از بلبرینگ های مغناطیسی استفاده می شود، فراهم آوردند.

انسان همواره کوشیده است تا اصطکاک را در محل چرخش محور روی تکیه گاهش به حداقل برساند.

[/mk_title_box][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/2″][mk_title_box font_family=”none”]

تاریخچه بلبرینگ

 

  • ناظم الاطباء

نام کوچه ای که پایتخت بلبرینگ ایران شد

و مختصری از زندگی این دانشمند فرهیخته

 

 

ناظم الاطباء

در اینجا که از تاریخچه بلبرینگ سخن گفتیم حیف آمد که از دانشمند بزرگ دکتر علی اکبر خان نفیسی که به ناظم الاطباء معروف بودند، سخن نرود که صد البته زندگی این مرد شریف و تلاش و کوشش های بی همتایش ، درسی ارزشمند و گرانمایه برای همه ما خواهد بود.

دکتر میرزا علی اکبر خان نفیسی مشهور و ملقب به

  • ناظم الاطباء کرمانی

(تولد ۱۷ ربیع الثاتی ۱۲۶۳ هجری قمری در کرمان، درگذشت ۲۶ ذیقعده ۱۳۲۲ هجری قمری برابر با نهم خرداد ماه سال ۱۳۰۳ خورشیدی در تهران)

پزشک

ادیب

و دانشمند ایرانی

از برجستهترین پزشکان ایرانی اواخر عهد قاجار محسوب میشود

و همچنین پزشک مخصوص دربار مظفرالدین شاه و مؤثر در امضای فرمان مشروطیت بوده است.

وی در تاسیس

چند مریضخانه به سبک اروپایی

در تهران و مشهد و نقش اصلی داشته

و از بنیانگذاران نخستین مجلس حفظ الصحه در تاریخ ایران

به شمار می آید.

 

 

تالیفات وی

تألیفات پزشکی وی متعدد بوده و در زمینه‌های غیرپزشکی نیز شاخص‌ترین اثر او فرهنگ لغت بزرگ و چهارجلدی است که با عنوان

  • فرهنگ ناظم‌الاطباء

مشهور است.

این کتاب در چهار جلد بزرگ

و شامل:

بیست و شش هزار لغت  فارسی و عربی پزشکی

است.

از ویژگی‌های این کتاب این است که

بسیاری از واژگانی که در زبان فارسی  متداول است

دراین فرهنگ گرد آورده شده‌است.

در هنگام تألیف این فرهنگ، مرحوم ناظم الاطباء که تا آن زمان به زبان فرانسه  مسلط بود، احساس نمود که یادگیری  زبان انگلیسی  نیز برای مراجعه به منابع و مراجع مربوطه لازم است؛ لذا در سن پنجاه و پنج سالگی با همه مشاغل و گرفتاری‌های روزمره‌ای که داشت به فراگیری انگلیسی پرداخت و پس از مدتی در این مهم توفیق یافت. گرچه این لغت نامه یکی از سیزده اثری است که در زمینه‌های پزشکی و غیرپزشکی از مرحوم «ناظم الاطباء» به جای مانده‌است، اما برای تدوین آن بیش از سایر آثار خود زحمت کشیده و حتی تا آخرین ساعات حیات خود در تألیف آن همت گماشته‌است.

 

بیست سال پس از زمان تألیف این اثر ارزشمند که به  فرهنگ نفیسی  نیز معروف است، یک نسخه منحصر به فرد به خط مؤلف باقی‌مانده بود که به همت سعید نفیسی چاپ و منتشر شد. سعید نفیسی  که فرزند دکتر میرزا علی‌اکبرخان نفیسی ناظم‌الاطباء  است، در مقدمه این تألیف ارزشمند پیرامون آن نوشته‌است:

 

تاریخچه بلبرینگ

 

مهمترین تألیف

مهمترین تألیف مرحوم «ناظم الاطباء» که تا پایان زندگی خویش یعنی سه ساعت مانده به غروب روز دوشنبه ۲۶ ذیقعده ۱۳۴۴ قمری برابر با ۹ خرداد ماه ۱۳۰۳ خورشیدی که در تهران پس از چند روز بستری بودن به سن ۷۹ سالگی به بیماری ذوسنطاریا درگذشت، همین کتاب  می‌باشد که وی بیش از بیست و پنج سال از زندگی خود را صرف نوشتن آن کرد.

او در نوشتن این کتاب پشتکار و حوصله فوق‌العاده بروز داد و مدت بیست و پنج سال تمام همین که از وظایف پزشکی خود فارغ می‌شد، به کتابخانه خود می‌رفت و دنباله کار را می‌گرفت. برای اینکه نمونه‌ای از شور و دلبستگی وی نسبت به این کار روشن شود کافیست تا بیاد آوریم که او برای مراجعه به مراجع انگلیسی ناگزیر در سن ۵۵ سالگی به آموختن این زبان پرداخت و از بس در پی این کار روز و شب نشسته و حرکت را برخود حرام کرده بود، در رانهای وی حالت قانقاریایی آشکار شد که چندی به معالجه آن می‌پرداخت.

اسکرول به بالا
Khalijbearing-mascot-popup

نیاز به راهنمایی دارید؟

نیاز به راهنمایی دارید؟

Call Now Buttonاستعلام قیمت و مشاوره خرید