بلبرینگ خود تنظیم دارای دو ردیف ساچمه با یک کنس بیرونی مشترک است که شیار ساچمه ها در آن ( کنس بیرونی بلبرینگ ) به صورت منحنی بوده و همین ویژگی باعث ایجاد خاصیت خود تنظیمی به بلبرینگ شده است. همین خاصیت خود تنظیم بودن این نوع از بلبرینگها باعٍث شده که در مواقع انحراف و ناهمراستایی محور یا شفت ، خودش را با زاویه و خیز شفت تطبیق دهد و از فشار آمدن روی ساچمه ها و لبه کنس داخلی جلوگیری کند. هنگامی که قدرت تحمل بار بلبرینگ خود تنظیم کافی نباشد، می توان از رولبرینگ های بشکه ای که دارای ویژگی و خاصیتی مشابه هستند استفاده کرد. همچنین قدرت تحمل بار بلبرینگ خود تنظیم که پسوند E داشته باشد از بلبرینگ بدون این پسوند بیشتر می باشد.
با توجه به سری اندازه بلبرینگ تولید می گردد.
کاسه نمد بلبرینگ های خود تنظیم لاستیکی از جنس
سوراخ داخلی بلبرینگ های خود تنظیم در دو نوع
استوانه ای یا صاف
و
مخروطی ( با شیب ۱:۱۲ )
می باشد. که در بلبرینگ خود تنظیم دارای سوراخ داخلی مخروطی از بوش ( بوش واسط ) به همراه واشر و مهره قفلی ( مهره چاکنت ) برای تثبیت محوری بلبرینگ استفاده می شود.
بلبرینگ های خود تنظیم دارای کنس داخلی عریض تر ، در شفت یا محور هایی بکار برده می شوند که دقیق پرداخت کاری و صیقل شده باشند.
لقی و شل بودن قطر داخل بلبرینگ های خود تنظیم دارای کنس داخلی عریض
که با استفاده از شکاف موجود بر روی کنس داخلی عریض آنها با یک پین یا پیچ می توان بلبرینگ را به خوبی روی محور تثبیت کرد.
برای نصب و جازدن بلبرینگ خود تنظیم دارای سوراخ داخلی مخروطی باید از انطباق تداخلی بین شفت و خود بلبرینگ همراه با غلاف واسطه یا غلاف بیرون کشیدنی ، کمک گرفت.
میزان و مقدار این تداخل به روش:
بعد از نصب صحیح بلبرینگ ، باید کنس بیرونی بلبرینگ را به آسانی چرخاند و وقتی که بخواهیم آن رابپیچانیم باید کمی مقاومت احساس شود.